Opis
Agatha Rae
Anglistka, gdynianka, pisarka. Zadebiutowała w 2013 roku anglojęzyczną powieścią Oenone. W kolejnych latach ukazały się: dwutomowa powieść przygodowo-obyczajowa Tangents (przetłumaczona także na język szwedzki), nowele The Belt i The Garden oraz opowiadanie Coming home for Christmas. Kolekcjonerka płyt, miłośniczka psów, fanka zespołu The Tea Party. Marzy o ponownej wizycie w Kanadzie i zwiedzeniu jej wzdłuż i wszerz. Psychopomp jest jej pierwszym utworem wydanym w języku polskim.
Katarzyna Tubylewicz –
Agatha Rae ma niezwykły talent narracyjny i wyobraźnię, której mógłby jej pozazdrościć Stephen King. Psychopomp wciąga i zaskakuje, to idealna książka, by zarwać nad nią noc!
Wioleta Sadowska, Subiektywnie o książkach – https://www.subiektywnieoksiazkach.pl/2019/03/psychopomp-agatha-rae.html
Nie sposób opisać słowami klimatu lat dziewięćdziesiątych, który Agatha Rae przedstawia, ukazując losy Aśki. Akcja powieści toczy się w Gdyni w latach 1994-1998 i na czas czytania tej książki czytelnik zostaje niemal przeniesiony do tamtych czasów. Autorka umiejętnie wplata w wartką fabułę swoiste elementy charakteryzujące dany rok. Jest więc dużo muzyki, w szczególności Pearl Jam, która staje się niemal tłem tej historii. Są ściany pokojów obwieszone plakatami magazynów „Bravo” czy „Popcornu”. Jest pierwszy odcinek serialu Klan i pierwsza emisja stacji TVN. Jest także granie w Pegasusa i wiele, wiele innych charakterystycznych dla tych lat rozrywek, które nieomal rozczulają. (…) Nie spodziewałam się, że ta nostalgiczna podróż śladem lat 90., w połączeniu z tajemnicą niedostępną zwykłym zmysłom, okaże się taką literacką petardą. To pierwsza książka autorki wydana w języku polskim, ale jestem przekonana, że Agatha Rae swoim polskim debiutem namiesza na naszej literackiej scenie.
Zuzanna Gajewska, Promotorka Czytelnictwa – http://www.promotorkaczytelnictwa.pl/2019/04/jak-rozmawiac-z-duchami.html
Tematy, które pisarka zdecydowała się poruszyć w książce, są dopracowane. Topografia miasta, przeżycia wchodzącej w dorosłe życie nastolatki, specyfika lat dziewięćdziesiątych i uczucia, jakie towarzyszą nam, gdy przychodzi pożegnać się ze zmarłymi, przeżywanie żałoby. Wszystko zagrało. A jak dorzucić do tego tajemnicze zdolności, wychodzenie bohatera ze swojej strefy komfortu, to mamy podręcznikową wręcz powieść jak z przepisu Josepha Campbella.